Esej o wiejskich gospodyniach? One były od zawsze, są i chyba będą do końca świata, a nawet… podobno jeszcze jeden dzień dłużej. To kobiety przede wszystkim piękne, kochające, atrakcyjne. Ciekawe świata i romantyczne. Czy takie były wtedy, gdy zaczęła się ich przygoda z kołem gospodyń wiejskich, około 70 lat temu? Na pewno, ale przede wszystkim stały

Koło Gospodyń Wiejskich – gospochy w fartuchach, zapracowane, zmęczone, nieśmiałe... Nic bardziej mylnego! Panie z Koła Gospodyń Wiejskich to moc i energia, twórczość, kreatywność, otwartość, optymizm! Ale zacznijmy od początku, jak to z KGW w Brzeźnie było i jak po ponad 70 lat istnienia jest. Koła Gospodyń Wiejskich są jedną z najstarszych organizacji społecznych, jakie funkcjonują

Historia Koła Gospodyń Wiejskich „Władzinianki” (jak przysłowiowa rybka stała się wędką) W dniu 28 listopada 2018 roku sejm stworzył ustawę o Kołach Gospodyń Wiejskich, premier zachęcał do zakładania KGW kusząc dotacjami w zależności od ilości członków w wysokości w wysokości od 3.000 do 5.000 zł. W mojej rodzinnej miejscowości Władzin nigdy nie było Koła Gospodyń Wiejskich. Mieszkańcy nie

Od Teściowej do Synowej Mam jeszcze w myślach obrazy z dzieciństwa, gdzie darcie pierza z jednej strony było czynnością tak naturalną i powszechną, a z drugiej swoistym, pielęgnowanym według pewnych zasad, rytuałem. Odbywało się to w długie jesienne lub zimowe wieczory. Wtedy to gospodynie, po obrządzeniu inwentarza, gromadziły się w jednej izbie, wspólnie wykonując pierzasty wsad