Zgodnie z tradycją Niedziela Palmowa kończy okres Wielkiego Postu i rozpoczyna Wielki Tydzień - męki i śmierci Chrystusa aż do chwalebnego Zmartwychwstania. Jest obchodzona na pamiątkę triumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy. W naszym kraju tradycja święcenia palm wielkanocnych sięga XI wieku. Historia święcenia palm w Kościele katolickim w ostatnią niedzielę Wielkiego Postu sięga czasów starożytnych. Najważniejszą
Święto powitania wiosny ma wieloletnią tradycję zarówno w Polsce, jak i na całym świecie. Pierwszy dzień tej pory roku to w wielu kulturach odrodzenie życia, nadejście tego co nowe, powitanie ciepłych dni i pożegnanie zimy. Rytuały związane z jej powitaniem pierwotnie praktykowane były przez ludy pogańskie, a z czasem zwyczaj ten przyjęło chrześcijaństwo. Od zawsze
Oblubieniec Maryi, opiekun Jezusa. Patron Kościoła, dobrej śmierci, rzemieślników i ekonomistów oraz wzór męstwa i paradygmat ojcostwa. 19 marca Kościół obchodzi uroczystość św. Józefa – najważniejszego pośród wszystkich świętych. Według Pisma Świętego Maryja stała się brzemienna jeszcze przed zamieszkaniem z Józefem. Początkowo Józef chciał ją oddalić, ale we śnie otrzymał nakaz, aby tego nie robił. Chronił
Łączy Irlandię z Nigerią i węże z koniczyną. Mimo, że w wieku szesnastu lat został porwany z domu rodzinnego, wywieziony do obcego kraju i sprzedany w niewolę, to właśnie dla kraju porywaczy zrobił najwięcej dobrego i w nim jest najbardziej czczony. Jest patronem zarówno fryzjerów jak i górników i opiekunem zwierząt domowych. Kult świętego Patryka
212 lat temu według metryki chrztu, sporządzonej w kościele w Brochowie urodził się Fryderyk Chopin - największy polski kompozytor i jeden z najwybitniejszych artystów wszech czasów, którego koncerty, nokturny czy polonezy na trwałe weszły do kanonu światowej muzyki. Z tej okazji przypominamy miejsce urodzin kompozytora - dworek w Żelazowej Woli, w którym obecnie mieści się
Środa Popielcowa, zwana również Wstępną, to pierwszy dzień Wielkiego Postu czyli czterdziestodniowego okresu pokuty i duchowego przygotowania do godnego przeżycia świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Inna nazwa tego dnia to Popielec i pochodzi od obrzędu posypywania głów popiołem. Ten akt pokuty występuje w Kościele od VII wieku, a jako powszechnie obowiązujący zatwierdził go papież Urban II w
Karnawał, który właśnie kończymy, narodził się na południu Europy, najpewniej na ziemi włoskiej, a wywodzi się jeszcze z pogańskich kultów agrarnych i kultu płodności. Owo powiązanie z rolnictwem wyjaśnia także dlaczego nieodłącznym elementem tego okresu są tańce. W dawnych wierzeniach zachował się pogląd, że im wyższe będą skoki w trakcie tańcowania, tym wyżej wyrośnie zboże.
Ludzie od najdawniejszych czasów celebrowali zwyczaje i obrzędy związane z okresem karnawału i zapustów, trwających od Nowego Roku do Popielca. Jedne przetrwały do dziś, inne odeszły w zapomnienie. Stały się symbolami kulturowymi danej społeczności, odzwierciedlającymi naszą historię i obyczajowość. W nich tkwią nasze korzenie… W ostatni dzień starego roku - głównie na Żywiecczyźnie – odprawiane były
Zima to najspokojniejszy czas w gospodarstwie. Nie oznacza to jednak, że na folwarku zamierała praca. Należało między innymi przygotować narzędzia rolnicze na wiosnę, sieci do połowu ryb, wypleść kosze, wybudować lodownię i wymłócić zboże. Kobiety zajmowały się przędzeniem lnu, wełny, tkaniem płótna i samodziałów. Zima w ziemiańskim dworze to nie tylko czas przygotowań do zbliżających
XIX-wieczna pasja ludoznawcza wielu polskich etnografów, z Oskarem Kolbergiem na czele, doprowadziła do zgromadzenia ogromnego materiału etnograficznego, dotyczącego życia polskiej wsi. Stało się to u progu gwałtownych przemian kulturowych, gospodarczych, czy obyczajowych, które miały wkrótce diametralnie zmienić krajobraz kulturowy obszarów wiejskich. Materiał ten obfituje również w przekazy dotyczące wierzeń, przekonań i praktyk, związanych z cudem
Nieprzechodzenie pod drabiną, niesiadanie na rogu, odpukiwanie w niemalowane – przesądy towarzyszą nam na każdym kroku i w praktycznie każdej sytuacji. Zdarza się, że pewne zachowania stosujemy całkiem nieświadomie, tak bardzo głęboko są w nas zakorzenione. I nie ma lepszego dnia do rozmowy o przesądach niż taki dzień jak dziś, czyli 13-ty dzień miesiąca wypadający
W Polsce rzadko się o nim pamięta – jeśli jest wspominany to głównie w związku z młodszym bratem. Inaczej jest na Dalekim Wschodzie – tam uznawany jest za bohatera narodowego i stawia mu się pomniki. W Jużno-Sachalińsku powstał nawet instytut mający na celu rozpowszechnianie jego osiągnięć naukowych. Bronisław Piłsudskiod wielu lat próbuje wyjść z cienia
Jesień to czas kiedy przyroda zamiera i zapada w sen zimowy. Ustają prace polowe. Dzień robi się coraz krótszy i zaczyna ustępować pola nocy. To czas kiedy – według starych wierzeń – na ziemię wracają duchy przodków. Należy oddać im szacunek i należycie je ugościć. Dziś wspominamy zmarłych paląc im świeczki na cmentarzu i modląc
Na dawnej wsi polskiej grzyby odgrywały niezwykle znaczącą rolę. Były dobrze rozpoznawane i powszechnie spożywane. Wykorzystywano je w gospodarstwie i w lecznictwie ludowym. Wierzono, że mają związek z siłą nieczystą, z zaświatami i magią. Samo grzybobranie było osobliwym obrzędem, połączonym z wieloma z reguły irracjonalnymi nakazami i zakazami. Współcześnie stanowi często rodzaj hobby lub zajęcia
Noc kupały to święto pierwotnie obchodzone przez pogańskich Słowian z różnych części Europy podczas letniego przesilenia, w nocy z 22 na 23 czerwca, czyli podczas najkrótszej nocy w roku. Święto to w tradycji ludowej kończyło cały cykl obrzędów mający zapewnić powrót na ziemię „czasu życia”, a więc czasu urodzaju, dobrobytu i szczęścia Wigilia świętego Jana
Przysłowia polskie wywodzą się z tradycji ludowej, są świadectwem obyczajów oraz wiedzy ludu, często związane z konkretnymi mądrością narodu i ważnym źródłem do badań nad historią kultury, dlatego też każdy z nas powinien je znać. Przysłowia towarzyszyły ludziom od najdawniejszych czasów w niemal wszystkich językach świata. Najstarsze przysłowia pochodzą ze starożytnej Grecji. Nazywano je tam paroimią.
Wszystkie dwory XIX-wieczne – bez względu na swój stan majątkowy – łączył podobny tryb i styl życia ich mieszkańców. Domy te czerpały dochody z majątków ziemskich, dających zazwyczaj więcej płodów ziemi niż gotówki, musiały, więc być w dużej mierze samowystarczalne pod względem zaopatrzenia, jak i szeroko pojętej samoobsługi. Im dwór uboższy tym był bardziej zdany
Po udanych swatach i zaręczynach dla narzeczonych i ich rodzin następował emocjonujący i bardzo pracowity czas wielkiej krzątaniny i różnorakich przygotowań. Ślub i wesele były ważnym wydarzeniem, a jednocześnie radosnym, zapowiadającym zabawę, taniec, śpiew, ucztę i wielką odmianę w monotonnej codzienności. Wydarzeniem tym przez całe tygodnie, oprócz rodziny, żyli wszyscy znajomi i cała lokalna społeczność.
Przy okazji zbliżającego się maja, często nazywanego miesiącem miłości, warto przypomnieć jak dawniej przeżywano pierwsze miłostki, zaloty i swaty… Czas na tego rodzaju uczucia przychodził niepostrzeżenie i nieodwołalnie. Sam Melchior Wańkowicz mówił, że „Idzie ku dorosłemu”… Dziewczyny i chłopcy – odrębne dotychczas światy, nagle zaczynali spoglądać na siebie inaczej i inaczej siebie spostrzegać. Zaczynały się
Czy był najbiedniejszy, czy wspaniale rozmurowany, pod strzechą słomiastą, czy z pięterkami i basztą na dziedzińcu, zawsze dbał dwór szlachecki w dawnej Polsce o to by ustawiać się frontem ku światu. Dwór szlachecki rad spogląda szeroką twarzą ku bramie wjazdowej, gotów z otwartymi ramionami przyjąć wszystko, co z dalekiego świata jedzie polską drogą. Dwór polski
Polish