3 lutego obchodzony jest dzień św. Błażeja, biskupa, męczennika, patrona chorych na gardło. W tym dniu święcono w kościołach niewielkie świeczki (tzw. „błażejki”), które po przystawieniu do gardła miały koić ból. Księża przechodzili wśród zebranych wiernych i dotykali ich gardeł skrzyżowanymi, płonącymi świecami. Dziś tę tradycję można obserwować w nielicznych polskich świątyniach. Święty Błażej urodził się
Święto Ofiarowania Pańskiego zwane też oczyszczeniem Najświętszej Maryi Panny oraz Matki Boskiej Gromnicznej należy do najdawniejszych w chrześcijaństwie, ponieważ było obchodzone w Jerozolimie już w IV wieku. Jego nazwa pochodzi od greckich słów Hypapante oraz Heorte tou Katharismou, co oznacza święto spotkania i oczyszczenia. Czterdziestego dnia po Bożym Narodzeniu (2 lutego) Kościół obchodzi uroczystość Ofiarowania Pańskiego,
Święto Objawienia Pańskiego to obok Wielkanocy najstarsze chrześcijańskie święto. Oznacza, że Jezus Chrystus przyszedł na świat nie tylko dla narodu wybranego przez Boga, ale dla wszystkich ludzi na Ziemi. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa to właśnie w dniu 6 stycznia obchodzono Boże Narodzenie, jako jedno wielkie święto Objawienia. Dopiero w drugiej połowie IV wieku do liturgii Kościoła
Słowo wigilia pochodzi z języka łacińskiego i oznacza czuwanie. W Kościele katolickim określa się tak dni poprzedzające wszystkie ważniejsze święta religijne. W polskiej tradycji nazwa ta zrosła się głównie z datą 24 grudnia. Polską Wigilię po dziś dzień cechuje pełne emocji oczekiwanie na święto Narodzenia Pańskiego i na jedyną w swoim rodzaju rodzinną uroczystość. Cudowność
Polska jest dziś, jednym z niewielu europejskich krajów, w którym można jeszcze zetknąć się z niektórymi przejawami żywego folkloru. Folklor to specyficzne dla życia wiejskiego i kultury chłopskiej określonego regionu geograficznego: wierzenia i praktyki religijne, świąteczne i codzienne obyczaje, rzemiosło i twórczość artystyczna, ubiory, muzyka, tańce, pieśni, podania i legendy. Przejawem takiego folkloru jest,
Wigilia świętej Łucji stanowiła początek przygotowań do świąt Bożego Narodzenia. Zwożono z lasu drewno na opał, tłuczono w stępach kaszę i mielono w żarnach ziarno na mąkę. Bogatsi gospodarze bili świnie. To także czas wróżb i przepowiedni meteorologicznych. W ludowej tradycji europejskiej 13 grudnia był dniem narodzin słońca i światła. Wierzono również, że w tym
Adwent to czas rozpoczynający nowy rok liturgiczny. W polskiej tradycji nazywano go także przedgodami bądź czterdziestnicą. W tym okresie nie można było urządzać wesel i zabaw, pić alkoholu oraz grać na instrumentach. Obowiązywał też post. W Kościołach odprawiano poranne msze zwane roratami lub jutrznią. Adwent rozpoczynał w kościele nowy rok liturgiczny. Zaczynał się w pierwszą sobotę
Postaci chrześcijańskich świętych odgrywały znaczącą rolę w życiu mieszkańców wsi polskiej. W dni, w których byli czczeni wyznaczały terminy rozpoczęcia lub zakończenia prac polowych i gospodarskich. Uważano ich za pośredników pomiędzy światem ludzkim, a boskim w ważnych sprawach, jak obrona przed klęskami żywiołowymi i zarazami. Powierzano im również codzienne troski i zmartwienia. Byli stawiani
Katarzynki to obecnie zapomniany zwyczaj, choć równie stary co Andrzejki. Były obchodzone w nocy z 24 na 25 listopada, czyli w wigilię św. Katarzyny, patronki cnotliwych kawalerów. Właśnie wtedy odbywały się wróżby młodych mężczyzn dotyczące miłości, wyboru przyszłej partnerki życiowej i ożenku. Pochodzenie świętej Katarzyny nie jest do końca znane. Zgodnie z legendą miała ona pochodzić
„Idzie Matka Boska Siewna po jesiennej roli, wsiewa ziarno w ziemię czarną w złotej aureoli…” – tak o święcie przypadającym na ósmy dzień września pisał Józef Skura. W kalendarzu świąt kościelnych jest to data Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Dzień ten ma także duże znaczenie w kalendarzu rolnika - jest to moment kiedy kończył się jeden
Najświętsza Maryja Panna była darzona wyjątkowym szacunkiem przez ludność wiejską. Kojarzono ją z rolnictwem i uprawą ziemi. Według legendy uratowała świat przed zagładą, kiedy Bóg chcąc ukarać ludzi za bezbożność nakazał zniszczyć zboże. Doceniano również jej łagodność, opiekuńczość i dobre serce. Dlatego też święto Matki Boskiej Zielnej uważano za jedno z najważniejszych wydarzeń w roku. Święto
Ze wszystkich świąt religijnych w Polsce, uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa, nazywane ludowo Bożym Ciałem jest jednym z najbardziej uroczyście obchodzonych dni w całym roku liturgicznym, poza tym niezwykle barwnym i widowiskowym. Obchody Bożego Ciała, poza sferą kościelną, mają głęboki, ludowy wymiar. Uroczystość Bożego Ciała to święto ruchome, przypadające na jedenasty dzień po Zielonych Świątkach. Za
Zielone Świątki to ludowa nazwa kościelnego święta Zesłania Ducha Świętego, obchodzonego pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Chrystusa. W tradycji ludowej to okres kończący cykl świąt wiosennych i rozpoczynający lato, a także pora pradawnych obrzędów agrarnych, pasterskich i wegetacyjnych. Jeszcze na początku XX wieku Zielone Świątki trwały trzy dni: od niedzieli do wtorku. Od zawsze świętu temu
15 maja wspominamy św. Izydora – patrona rolników. Z tej okazji wszystkim rolnikom składamy najserdeczniejsze życzenia – aby tak kapryśna o tej porze roku pogoda nie zniweczyła ich wysiłków, plony były wysokie, a ich ciężka i potrzebna praca była doceniana i odpowiednio wynagradzana. Dziękujemy, że jesteście, dbacie o to, aby nie zabrakło nam jedzenia, kultywujecie
Wiklinowy koszyczek wypełniony po brzegi produktami spożywczymi, ozdobiony zielonymi gałązkami i przykryty białą serwetką – dla większości z nas to główny symbol świąt Wielkiej Nocy. Zwyczaj święcenia pokarmów ma bardzo długą tradycję, sięgającą początków chrześcijaństwa na naszych ziemiach. Jednak nie zawsze odbywało się to w taki sposób jak teraz – przez wieki zmieniało się zarówno
Wielkanoc, dawniej zwana Paschą to najstarsze, najwcześniej ustanowione i największe święto chrześcijańskie, obchodzone już w II w. n.e. na pamiątkę Męki, Śmierci oraz Zmartwychwstania Chrystusa (jest też Świętem Życia i Wiosennej Odnowy). O ile Boże Narodzenie zawsze przypada 25 grudnia, to z datą Wielkanocy nie jest tak prosto, ponieważ to święto ruchome, obchodzone między 22
Przypadające na dzień 25 marca święto Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny ustanowione zostało w V wieku. Do czasów średniowiecza (również pod nazwą Wcielenie Boga) rozpoczynało rok liturgiczny. W tradycji ludowej święto to wyznaczało początek wiosny. W polskich wierzeniach ludowych i religijnych Matka Boska, której anioł zwiastował macierzyństwo była czczona jako patronka budzącego się na wiosnę życia. Przypadająca
Zgodnie z tradycją Niedziela Palmowa kończy okres Wielkiego Postu i rozpoczyna Wielki Tydzień - męki i śmierci Chrystusa aż do chwalebnego Zmartwychwstania. Jest obchodzona na pamiątkę triumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy. W naszym kraju tradycja święcenia palm wielkanocnych sięga XI wieku. Historia święcenia palm w Kościele katolickim w ostatnią niedzielę Wielkiego Postu sięga czasów starożytnych. Najważniejszą
Święto powitania wiosny ma wieloletnią tradycję zarówno w Polsce, jak i na całym świecie. Pierwszy dzień tej pory roku to w wielu kulturach odrodzenie życia, nadejście tego co nowe, powitanie ciepłych dni i pożegnanie zimy. Rytuały związane z jej powitaniem pierwotnie praktykowane były przez ludy pogańskie, a z czasem zwyczaj ten przyjęło chrześcijaństwo. Od zawsze
Środa Popielcowa, zwana również Wstępną, to pierwszy dzień Wielkiego Postu czyli czterdziestodniowego okresu pokuty i duchowego przygotowania do godnego przeżycia świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Inna nazwa tego dnia to Popielec i pochodzi od obrzędu posypywania głów popiołem. Ten akt pokuty występuje w Kościele od VII wieku, a jako powszechnie obowiązujący zatwierdził go papież Urban II w
Polish